Natuur en het Hindoeïsme

Wanneer ik de visie van het Hindoeïsme op de natuur bekijk dan heb ik hier zeer veel respect voor. Je ziet dat de natuur voor hun iets heiligs is. Men draagt letterlijk zorg voor hun eigen natuur.
Hindoes geloven in het goddelijke in alle levende wezens en hebben daarom een groot respect voor de natuur. Sommige hindoes geloven dat de natuur een ziel heeft. Vooral oude bomen, bergen, grotten en bronnen zijn volgens hen geliefde woonplaatsen van de geesten. Hindoes geloven dat je andere wezens geen pijn mag doen.
Ook de Alhinsaleer draagt bij tot het respect hebben voor de natuur. Alhansaleer is de leer van de geweldloosheid. Hindoes mogen geen geweld gebruiken. Deze geweldloosheid draagt ook bij tot respect voor dieren, planten, natuur, milieu, ...
De hindoes hebben ook enkele regels omtrent het respecteren van de natuur;
Je mag geen bomen vernielen.
Planten zijn moeders en godinnen.
Bomen zijn ons thuis.
Planten en meren zijn schatten voor latere generaties.
Ik vind dat wij als Christenen een voorbeeld moeten nemen aan hun cultuur. Natuurlijk moeten we niet alles overnemen van wat men goed vindt, maar we kunnen wel leren van de hindoes. We zouden kinderen moeten bijbrengen hoe belangrijk dieren en planten voor ons zijn. Zo creëer je al van kleins af aan een respect voor de natuur. Ook in de middelbare school zou dit aangekaart moeten worden. Want op die leeftijd zijn er veel kinderen die dit vergeten. Natuurlijk kunnen we ons als Belgen niet weigeren om vlees te eten, maar we kunnen wel een kleinere hoeveelheid vlees toepassen. Belgen zijn echte vleeseters maar we kunnen ook af en toe een stuk vis inplannen.

Welk zicht hebben jullie op de visie van de Hindoes? Vinden jullie deze visie goed? Hebben jullie nog anderen ideeën die wij als Christen kunnen toepassen?

Natuur en het Christendom

Wanneer we de waarde van de natuur bekijken in het Christendom dan lezen we een duidelijk visie in  de Bijbel. De bijbel zegt; De natuur is ondergeschikt aan de mens. De mens heeft de verantwoordelijkheid over de mens en de dieren. Dit bekent niet dat de mens alles mag vernietigen. God is eigenaar van de natuur, maar de mens moet ervoor zorgen. De mens is geen eigenaar van de aarde en hij mag de aarde niet uitbuiten. Hij moet er goed voor zorgen, omdat er na hem ook nog mensen komen.
Wanneer ik dit stuk uit de Bijbel lees dan vraag ik mij toch een paar dingen af.
Nemen we dit wel serieus?
Doen we wat er van ons verwacht wordt?
Wat als we onze taak niet volbrengen?
Mijn visie op de natuur en het Christendom zorgen toch wel voor wat verwarring. Ik denk dat niet iedereen deze boodschap goed begrepen heeft. Zoals de prof. Tim Jackson heeft aangehaald; De welvaart is geld en een economische groei. Voor de economische groei en het geld worden er alsmaar meer bedrijven uit de grond gestampt. Dit met als gevolg, dat er steeds minder groenzones zijn. Onze natuur moet plaatsmaken voor onze eigen welvaart.
Hoe denken jullie hierover?

De uiteenzetting van prof. Tim Jackson

Als ik de uiteenzetting aan het bekijken was van de prof. Tim Jacskon, vond ik het moeilijk om deze te volgen. Het is een zeer rappe spreker en hij wil alles overbrengen op hetzelfde moment. Ik heb begrepen dat hij wil dat we overschakelen naar een ander economisch model. Een model waarin onze planeet centraal staat. Tijdens zijn pleidooi merk je dat hij het erg belangrijk vindt dat we drastisch veranderen, dit voor de verbetering van onze planeet.
Aan het begin van zijn pleidooi zegt hij; We zien welvaart in de termen geld en een economische groei. Dit vind ik een zeer mooi uitgedrukt argument. We leven steeds meer in een wereld waar we geld gaan associëren met welvaart. Als we de betekenis van welvaart vroeger bekeken, dan ging dit over het leven van de mens op zich en de mensen rondom ons. Nu is deze visie totaal veranderd.
Ook drukt hij zeer erg op het effect van de uitstoting van koolstof. Dit zorgt voor onze vervuiling en dit zorgt voor onze klimaatverandering. Ook al weten we dat dit niet goed is voor onze planeet, toch doen we er niets aan. Wanneer we de hoeveelheid koolstof bekijken dan is hij drastisch gestegen!
We leven in een dilemma. We kunnen niet zonder leven maar we kunnen er ook niet met leven. Dump het systeem of verniel de planeet!
Wanneer ik het pleidooi verder bekijk dan brengt hij nog heel wat argumenten.
Het belangrijkste wat ik onthouden heb is; Is ons economisch systeem wil in staat tot verandering? Kunnen wij dit aan? Is er wil tot verandering? De prof drukt ook enorm op de negatieve effecten van onze vervuiling. Bij mij is dit toch wat blijven hangen en ik wil zeker en vast een poging doen om de wereld voor een stuk te verbeteren. Om onze planeet voor een stukje te helpen en te verbeteren.
Maar natuurlijk moeten we dit samen doen, want alleen is maar alleen.
Welk zicht hebben jullie op de vervuiling van onze planeet? Wat denken jullie hierover? Zijn jullie goed bezig?

Wie het pleidooi zelf wil bekijken, kan dit via onderstaande link.
Pleidooi prof. Tim Jackson

Mijn ecologische voetafdruk

Dag bloggers!

We kregen de opdracht om even na te gaan, hoe onze ecologische voetafdruk eruit zag.
Ik was best wel geschrokken toen ik zag dat mijn voetafdruk groter was dan het gemiddelde. Ik had steeds het gevoel dat ik het behoorlijk goed deed maar blijkbaar kan ik nog enkele zaken verbeteren. Ik moet wat zuiniger zijn op het gebruik van de wagen. Ik gebruik die te veel op de korte afstanden. Ook mijn lange douchebeurten dragen bij tot mijn grote ecologische voetafdruk.
Wat kan ik hier aan veranderen?
Ik kan carpoolen met vrienden, zo verminder ik al een groot stuk mijn ecologische voetafdruk.
Ook kan ik minder lange douches nemen zodat mijn waterverbruik daalt. Het ideale zou zijn om een douche te nemen om de twee dagen maar ik opteer toch liever voor de kortere douchebeurten. Jij ook?
Hoe zit het met jullie ecologische voetafdruk? Hebben jullie hier een juist beeld van? Of zitten jullie op een verkeerde golflengte?

Brief Oscar et La Dame Rose

Dag lieve Bloggervriendjes!

In de les RZL bekeken we samen de film Oscar et La Dame Rose. Dit is een echte aanrader voor jullie! Ik was zo geëmotioneerd door de film dat ik jullie enkele dingen wil vertellen over de film.
Ik zal even de film kort schetsen voor jullie. Het gaat dus over een ventje Oscar die zwaar ziek is, hij zal ook sterven aan het einde van de film. Oscar wordt sinds zijn ziekte anders behandeld door iedereen, ook door zijn ouders. Zijn ouders doen dit natuurlijk niet met opzet maar hierdoor voelt Oscar zich ongelukkig. Op een dag komen de ouders van Oscar op bezoek naar de kliniek en krijgen ze te horen dat Oscar ongeneselijk ziek is. Dit gesprek heeft Oscar opgevangen zonder medeweten van de ouders. Oscar is hierdoor erg ongelukkig en ligt eigenlijk te wachten op zijn dood. Het komt zelfs zodanig ver dat hij niets meer vertelt aan niemand. De behandelende professor wil hier een oplossing voor zoeken en hoort dat Oscar altijd praat over La Dame Rose. La Dame Rose is een dame die Oscar toevallig eens tegenkwam op de gang, zij is de enigste die hij nog iets wil toevertrouwen en waar hij mee wil praten. Dus komt de behandelende professor met een voorstel voor de dame. Zij mag haar pizza's leveren aan de kliniek als ze elke dag een bezoekje brengt aan Oscar. Dit natuurlijk met enige tegenspraak van de dame maar toch doet ze het. Tijdens de film zie je de band groeien tussen de dame en Oscar en ben je volledig ontroerd. Dit is een korte schets van het verhaal.
Ik hoop dat je nog een beetje kan volgen?
Nu je een beetje kan volgen met de film, wil ik je drie scènes beschrijven. De drie scènes die ik heb gekozen waren de mooiste momenten uit de film voor mezelf. Wanneer jij hem dan eens bekeken hebt, moet je zeker jouw drie favoriete scènes zeggen!

Een eerste scène is voor mij de kennismaking met La Dame Rose. De kennismaking verloopt eigenlijk een beetje grappig. La Dame Rose is een dame die geen oog heeft voor anderen en die anderen meestal gewoon verwijt. Dit vindt Oscar juist heel leuk aan haar. Op het moment dat ze elkaar net leren kennen, komt Oscar La Dame Rose tegen op de gang. Dit is net op het moment dat hij ontdekt heeft dat hij ongeneselijk ziek is verklaard. Hier ziet hij hoe La Dame Rose omver wordt gelopen door een medewerker van de kliniek en dus al haar materiaal mag oprapen van de grond. Wanneer ze dit doet, doet ze dit op een speciale manier. Ze scheldt de andere persoon uit. Dit vindt Oscar super aan haar. Eindelijk eens iemand die alles durft zeggen wat ze denkt! Ze scheldt zelfs Oscar uit, maar dit vindt hij helemaal niet erg. Eindelijk eens iemand die zich niet inhoudt om tegen mij te spreken, eindelijk eens iemand die normaal tegen me praat!
Wanneer ik dit zag, dan dacht ik bij mezelf; wat een pienter mannetje! Wat een mannetje met enorm veel mensenkennis en moed! Nog maar zo klein, maar toch al zo volwassen! Ik heb respect voor kinderen die in deze situatie zitten en toch nog zo positief tegenover het leven staan.
Dit is toch een zeer mooie scène, vind je ook niet?

De tweede scène die me aansprak was wanneer hij Peggy leerde kennen. Peggy was ook een patiënt uit de kliniek. Peggy was iemand die blauwzucht had. Tijdens het verhaal doet Oscar nog verscheidenen dingen voor hij sterft. Eén van de dingen dat hij nog wou doen was trouwen met Peggy. Hij wilde zo graag verkering met haar maar hij durfde het haar niet vragen. Samen met de hulp van La Dame Rose slaagt hij erin en zijn ze ook effectief getrouwd.
Ik vind dit een zeer mooi gebaar in de film omdat Oscar nog steeds niet opgeeft. Hij blijft vechten tegen zijn ziekte. Hij toont nog altijd die moed. Ik heb enorm veel respect voor Oscar omdat hij nog steeds zo gefocust is op wat hij allemaal nog wil bereiken en dus niet gefocust is op zijn dood. Als mens hoop ik dat ik ook zo door het leven zal gaan.
Dit is toch een scène om bij te wenen, vind je niet?

De laatste scène die ik gekozen heb is wanneer Oscar met zijn laatste krachten ontsnapt uit de kliniek om Nieuwjaar door te kunnen brengen bij La Dame Rose. Al de andere patiënten uit de kliniek helpen Oscar om zich te kleden en stoppen hem in de vrachtwagen van La Dame Rose. Oscar lijdt hier echt, je ziet dit aan zijn gelaatsuitdrukkingen. Hij gebruikt zijn laatste krachten om toch bij het huis van La Dame Rose te geraken. Het moment wanneer hij aanbelt bij haar thuis is subliem. Ze neemt hem onmiddellijk binnen en omhelst hem. Samen zitten ze voor het haardvuur om terug op te warmen en drinken ze warme chocolademelk. De familie van La Dame Rose kunnen dit niet geloven omdat ze de dame niet op deze manier kenden. Oscar zijn ouders worden opgebeld en samen vieren ze het nieuwe jaar in het huis van La Dame Rose.
Dit vind ik een erg mooi moment. Terug omdat het jongetje zoveel lef en moed vertoont om tot ginder te geraken. Hij doet er alles aan om het nieuwe jaar te kunnen doorbrengen met La Dame Rose. Ik voelde warmte in mijn hart en de liefde die de dame aan Oscar gaf op dit moment.
Dit is dus echt wel een film om bij weg te smelten en te huilen, niet?

Wanneer ik deze drie scènes nog eens doe afspelen in mijn hoofd dan zie ik zeker gelijkenissen met mijn levenservaring en mijn levensvisie. Ik ben ervan overtuigd dat jullie dit ook zeker hebben!
Deze film sluit erg aan bij mijn levensvisie. Wanneer ikzelf erg ziek zou worden, dan zou ik ook nog willen genieten van de dagen die me nog resten. Ik zou niet bij de pakken blijven zitten en net zoals Oscar nog alle dingen doen, die ik wou doen in mijn leven.
Zelf ben ik ook al geconfronteerd geweest met ongeneselijke ziektes in mijn vriendenkring en dan kan je jouw hier nog beter in inleven. En weet je ook wat de boodschap van de film is. Ik ben ervan overtuigd dat jullie, mijn bloggervriendjes, dit ook al hebben meegemaakt en hier dus ook al mee geconfronteerd zijn. De boodschap van de film is, maak iets van je leven! Geniet ervan zolang je kan! Help anderen wanneer het nodig is maar denk ook af en toe eens aan jezelf!

Ik ben wat uitverteld aan het geraken en ik hoop dat ik jullie heb kunnen inspireren in mijn brief om deze film ook zeker te bekijken!
Dag lieve bloggervriendjes! Tot de volgende keer!
See you later!

Big Hug Ellen

Wat is lijden?

Wanneer ik hierover nadenk dan zie ik dat er verschillende vormen van lijden bestaan en dat ieder mens een andere betekenis heeft aan lijden.
Hoe zie ik lijden?
Racisme, Opmerkingen die mensen geven.
Iemand zien lijden die je persoonlijk dierbaar ligt.
Miskeuzes maken in het leven kunnen een mens doen lijden.
Werkeloosheid, wanneer iemand zonder werk valt lijdt die hieronder.
De dood, doet vele mensen onder ons lijden.
Een depressie, doet vele mensen lijden.
Psychisch en fysisch lijden, zijn ook twee vormen.

Het lijden kan dus opgedeeld worden in verschillende vormen, namelijk:
Het lijden die veroorzaakt wordt door de natuur.
Het lijden in het persoonlijk leven van de mens.
Het lijden op/van de wereld.

Wat is voor jouw lijden? Hoe zie jij lijden?

Hossam

Wanneer ik aan lijden denk dan denk ik meestal aan het mentaal verdriet dat mensen hebben. Mensen lijden vaak onder verdriet. Maar waar ik niet genoeg bij stil stond is dat lijden ook in de vorm van geweld, van pijn kan voorkomen. Als ik het filmpje van Hossam bekeek, dan werd het meteen duidelijk dat dit ook een vorm van lijden is. Deze mensen hebben één voor één een lijdensweg ondergaan. Ze zijn gemarteld en vooral mentaal ook gepijnigd. Dit zijn dingen die de mensen bijdragen voor de rest van hun leven.
Ik denk dat het zeker niet gemakkelijk is om met je leven door te gaan na zo'n zware marteling. Je bent als persoon gebroken. Zowel fysiek als mentaal. Ik denk dat je dan ook op dit moment teruggrijpt naar je geloof. Je wil dat dit zo vlug mogelijk stopt en je hebt nog een sprankeltje hoop door je te focussen op je eigen geloof.
Terwijl ik naar het filmpje keek riep dit vooral veel argwaan bij me op. En ik zat gewoon voortdurend te staren naar mijn computerscherm. Toen de mensen dit vertelden, dan kreeg ik kippenvel. Gewoon omdat dit ernstige feiten zijn en feiten die eigenlijk niet kunnen. Een mens is niet geboren om zo gemarteld te worden. We moeten onze medemens steunen en helpen, zeker niet martelen!

Wie zelf het filmpje eens wil bekijken, vindt hieronder de link.
Hossam - Ze trokken mijn nagels uit.

Wat vinden jullie van dit soort feiten? Hoort dit volgens jullie ook bij lijden? En Waarom?
Wat roept het filmpje bij jullie op?