Ik heb deze video bekeken van Anne haar levensverhaal. Dit was zeer emotioneel en toch ook wel aangrijpelijk. Dit alleen al omdat het zo'n jong persoon is die nog maar pas van zijn leven kan genieten. Zo stond ik ook wel eens stil bij mezelf, en vroeg ik me af, wat als het morgen mijn beurt is? Gelukkig houdt die vraag me niet te vaak bezig mits ik van dag tot dag door het leven ga. Ik denk dat het vooral belangrijk is om het leven te leiden, die je wil leiden. Zo kan je later ook geen spijt hebben van de dingen die je niet gedaan hebt of juist wel gedaan hebt.
Je ziet dat Anne positief reageert op haar lijden. Ze stopt het lijden in een positief kader door verder te gaan met haar leven, en nog zoveel mogelijk dingen te doen, die ze had willen doen in haar leven. Ze blijft niet bij de pakken zitten en probeert nog iets te maken van haar leven. Ook brengt ze God in haar leven, terwijl ze dit misschien nooit had gedaan moest ze niet ziek geworden zijn. God is voor haar een persoon die haar liefde brengt. Liefde voor de mensen die haar omringen, maar ook de liefde die zij geeft aan hun.
Het is mooi om te zien dat mensen positief omgaan met dit soort lijden. Het is een zware domper op je hoofd maar toch is het des te aangenamer om je laatste dagen/maanden/jaren hier op aarde positief door te brengen.
Wie zelf het filmpje van Anne eens wil bekijken, kan dit via onderstaande link.
Anne
Wat dachten jullie wanneer je het filmpje bekeek?
Bij mij kwam er vooral het woord kracht en lef op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten